Ergenlik Dönemi Çocukları İle İletişim

Anne baba olmak dünyanın en zor ama en keyifli olguları arasındadır. Anne karnına düştüğü andan itibaren aileleri bekleyen büyük bir sorumluluk vardır. Çocuğun yetişmesinin her bir evresinin farklı zorlukları vardır. Nitekim bebeklik dönemi ne kadar zor ise bir bireyin yetişmesinde ergenlik dönemi de o kadar zor, zorlayıcı olan dönemler arasındadır.

Bu yazıda bizlere ergenlik döneminde çocuğu olan ailelere kendi deneyimlerimizden yola çıkarak önerilerde bulunacağız. Takdir size kalmış.

Nasıl Bir Süreç Bu?

Ergenlik dönemi birçok aile için kabus gibi olan bir süreç. Bugün 50 yaş ve üzerinde olan birçok anne baba bizim dönemimizde ergenlik mi vardı, bunların her şeyi var yaptıkları kapris gibi düşünüyor. Böyle düşününce de kimi zaman işler çığırından çıkılmaz hale geliyor. Aile içinde hem çocuklara, hem anne babalara cehennem başlıyor.

Evet kabul zorlu bir süreç ama çok daha kolay halledilebilmesi için yapılabilecek, dönemi en az hasarla atlatmak için atılabilecek adımlar da yok değil.

Gerek kız çocukları için, gerek erkek çocukları için bir kendini tanıma dönemi bu. Fiziksel gelişimi, sesinde ve kendi içinde yaşadığı değişimler, bilinç düzeyinin yükselmesi çocukları ciddi anlamda sorgulamaya itiyor. Yaşanan tüm bu değişimleri kendisi anlamaya çalışırken ailesi, okul, ilk aşk derken konu çocuklar açısından da oldukça çetrefilli bir hale gelebiliyor. Bunu öncelikle bilmek gerekiyor. Çocuğun bu yaşta üstte yer alan fotoğrafta da olduğu gibi kafasından tonlarca soru geçiyor. Kimi zaman da çıkamıyor içinden. Yani aslında bir tür savunmasızlık, büyüme dönemi.

Ne Yapmalı Ne Etmeli?

Ergenlik dönemi hakkında bu temel bilgileri verdikten sonra biz yaşamadık mı sorusu akla gelebilir. Özellikle 50 yaş ve üstü için. Bu değişimleri evet kesinlikle siz de yaşamışsınızdır ama şunu da unutmamak gerekir. O dönemin aile ilişkileri ile bu dönemin aile ilişkileri aynı değil. O dönemde de siz de anımsayın, aileniz ile en az bir kere ters düşmüşsünüzdür. Belki büyük çatışmalar olmamıştır ama en azından içinizde fırtınalar kopmuştur. Hem her kuşağın kendince karakteristik özellikleri olduğunu unutmayın.

Anne baba olmanın en önemli olgularından bir tanesi empati yapabilmektir. Her yaptığını onaylamayın tamam ama neden yaptığını anlamaya çalışın. Neden yaptığını anladığınız zaman ona göre iletişim kurabileceğinizi unutmayın.

Yaşanan ne olursa olsun, ona sevginizi göstermekten, onunla vakit geçirmekten asla vazgeçmeyin. Hep haklı çıkmaya çalışmayın. Ama yaptığı yanlışları söylemeyi de unutmayın. Bunu yaparken kullanacağınız dil önemli. Didaktik olmayın.

Kırılgan ve naif bir süreç. Doğru yönetilmez ise ileride çocuk için bu dönemde yaşadığı tramvaların onu olumsuz etkileyeceğini asla göz ardı etmeyin. Anne baba olarak aynı düşünmesiniz bile çocuğunuzun yanında benzer davranışlar sergileyin ki kafası karışmasın. Tabi yine de olmuyor ise bir psikologa danışın.